Ik maakte pas een mooie fietstocht langs de Meuleboskes, om te genieten van al de aanwezige bloemenpracht in weitjes en bermen. Steeds een toetje van al die bermbloemen. Langs de nieuwe woonwijk Ruiten Heer. Alles valt echter in het niet als op de Kerkeheidestraat een vogellijkje ligt. Op afstand leek, dat het een jonge merel was. Dichterbij gekomen bleek het een volwassen gierzwaluw te zijn.
Het doet mij zeer om deze luchtkunstenaar platgereden op het asfalt te zien liggen. Ik raap het lijkje op, bekijk het, en leg het in de beplanting. Er gaat van alles door mijn hoofd met als grote vraag, hoe kan het dat op deze weg een gierzwaluw is doodgereden. Of heeft iemand hem hier neergelegd. Hij heeft 8000 km vanuit Afrika afgelegd om hier een vogelgezin te stichten.
Het is zijn laatste reis geweest. Hij zal nooit meer in Afrika geraken. Eenmaal thuis zit het me dwars dat ik hem niet mee naar huis heb genomen maar in de beplating heb achtergelaten. Ik besluit terug te fietsen om het lijfje op te halen en mee naar huis te nemen. Hij verdient het ook zo. Na meer dan 100 dagen keihard te hebben gewerkt, nu dit. Zijn laatste rustplaats is onze hof geworden.