Slagerij Maurice Heeren is al 31 jaar een begrip in Sint Willebrord. Maar binnenkort moet de bekende slager noodgedwongen zijn slagersmes neerleggen en de deuren sluiten. Vanwege een niertransplantatie mag Maurice Heeren (54) niet langer met roodvlees en scherpe messen werken. Het nieuws valt hem zwaar. “Ik deed niets liever.”
Als Maurice het nieuws van de arts te horen krijgt dat hij binnenkort zijn werk niet meer mag doen, moet hij even slikken en valt zijn wereld in duigen. “Het is mijn hobby, m’n alles eigenlijk”, begint Maurice over zijn zaak. Als 23-jarige jongen nam hij de slagerij over van zijn oom. “Ik heb eigenlijk nooit iets anders gedaan dan dit.”
Maurice is verdrietig over het besluit, maar blijft realistisch. “Mijn gezondheid gaat voor, dat is uiteindelijk het belangrijkste”, zegt hij. De slager voelt zich de laatste tijd vaak erg moe. “Ik stel nu veel dingen uit.” Met de niertransplantatie hoopt hij dat zijn kwaliteit van leven verbetert. “Als alles goed gaat en mijn lichaam de nier niet afstoot, stijgt mijn nierfunctie van 17 naar zo’n 60 procent. Dan krijg ik waarschijnlijk weer meer energie en meer zin in het leven.”
Overnemen?
Dochters Aboney (26) en Esmee (24) werken ook in de slagerij van vader Maurice. “Ik heb er wel over nagedacht om het over te nemen”, begint Esmee. Toch besluiten de zussen dat het voor hun niet haalbaar is. “Het is mentaal en fysiek zwaar werk”, meent Aboney. Vader Maurice werkte nu vaak zestien uur op een dag. “Dat gaat ons gewoon niet lukken”, aldus Esmee. Ze vervolgt: “Mijn zoontje lijd er nu ook onder, als ik nóg meer zou gaan werken dan wordt dat alleen maar meer.”
Maurice hoopte eerst op een overname, maar is uiteindelijk blij dat zijn dochters kiezen om dit niet te doen. “Als ik terugkijk dan ben je altijd bezig. Iedere dag. Dan heb je gewoon geen leven.” Daarnaast vindt hij het ook te zwaar werk voor vrouwen. “Er komt veel sjouwwerk bij kijken, dat is lastiger voor hun.”
Onzekerheid
De slagersdochters vinden het een vervelende situatie. “Wij weten eigenlijk niet beter dan dat als wij ’s ochtends wakker worden, we aan het werk gaan en er hier allemaal volk rondloopt”, vertelt Esmee. Daarnaast brengt ook veel onzekerheid met zich mee. Aboney en Esmee wonen direct aan de slagerij. “We weten nu niet of we hier kunnen blijven wonen”, aldus Aboney. Of het pand verkocht gaat worden weet Maurice nog niet. “Daar heb ik nog niet over kunnen nadenken.”
Toekomst
Wat het gezin na de sluiting (20 december) gaat doen is ook nog een raadsel. “Het is allemaal nog te vers”, vertelt Maurice. De slager zit momenteel vol in zijn gezondheidstraject. “Daar focus ik mezelf nu op, wat er daarna op mijn pad komt zie ik dan wel.”
De zussen hebben ook nog geen toekomstplannen. “We gaan eerst even uitrusten van de afgelopen jaren. Dan gaan we even goed nadenken wat we precies willen gaan doen”, zegt Esmee.
Graag benadrukt het gezin nog wel dat ze geen ruzie met elkaar hebben. “Er gingen gelijk veel roddels rond op het dorp. Dat is niet leuk om te horen”, vertellen ze. “Daarom brengen we nu graag ons verhaal”, vertelt Aboney tegen streekomroep ZuidWest.
woensdag 5 november 2025
