Ik heb het ervaren als een mooi, lief en dankbaar blommeke. De vochtige weiden stonden er in mijn jeugd vol mee. Tijdens mijn kuierkes van tegenwoordig weet ik nog maar één boerenwei waar ze met duizenden bij elkaar de leefomgeving sieren. Ze zijn bijna uit alle boerengraslanden verdwenen en we moeten ze nu zoeken in de gemeentelijke gazons. Ook in de meeste privé tuinen worden ze meestal uit het gazon verwijderd. Deze mensen houden kennelijk niet van een gratis bloemboeketje. Net als de paardenbloem bestaat ook dit kleine bloemetje uit wel honderd kleine bloemetjes. Ze hebben allang de mensen in de stad opgezocht om hun gouden hartjes en witte en soms wat rood aangelopen lintbloemen te laten bewonderen.
Ze houden ervan dat het grasveld er lang ligt en niet teveel mest krijgt. Het lijkt een beetje gek als ik vertel dat ze er dol op zijn dat de maaimachine van tijd tot tijd langskomt. Die houdt het gras lekker kort. Het is een voordeel voor de madeliefjes om zo min mogelijk concurrentie van het gras te hebben. Madeliefjes hebben hun bloemknopjes en de meeste bloemetjes zo diep in het gras liggen dat de maaimachine het overgrote deel van de knopjes en bloemetjes spaart. Kuieren, genieten en verliefd worden op madeliefjes of paosblommekes en vooral niet vergeten dat het gratis is.
