Omdat ze hun nestje voorzagen van een beschermend kapje hadden de Fitis en Tjif tjaf in onze streek deze namen gekregen. Groengeel van kleur, en van snavel tot staartpuntje ongeveer 12 cm. Alleen hun zang en de kleur van hun pootjes maakten het verschil. De Fitis koos als leefgebied de heide en lichte, jonge bosjes met bramen, terwijl de Tjif tjaf vooral voorkwam in eiken en berkenbossen.
De Tjif tjaf keert rond 12 maart terug uit zuid Europa en noord Afrika. De Fitis keert wat later terug uit Afrika. Inmiddels heb ik dit jaar al op verschillende plekken de tjiftjaf gehoord en gezien. Tegenwoordig broedt deze zelfs bij mensen in grote groene tuinen en hoven en kondigt vandaar uit zijn eigen naam zingend, de lente aan. Meestal hebben ze twee legsels.
Het aantal fitissen is afgelopen 25 jaar afgenomen. Dit omdat hun nestplaatsen die in slootkanten werden gebouwd vaak door het maaien hiervan worden vernietigd. Ook binnen onze gemeente worden veel bramen tegelijkertijd en op meerdere plaatsen gemaaid. Denk aan de gevolgen voor de dieren. Het is jammer omdat beide soorten bij wet zijn beschermd. Hun fijne dunne bekjes verraden dat ze insecten eten.